ලිවර්පූල් පුස්තකාලයේ හදවතෙහි, නූතනත්වයේ සහ තාක්ෂණික ධාරාවල ධාරා මධ්‍යයේ, සන්සුන් භාවයේ සහ සරලත්වයේ නොනැසී පවතින බලකොටුවක් ඇත. 2023 ජුලි 20 වැනි දින, අමතක වී ඇති බව පෙනෙන යුගයක සාරය සංග්‍රහ කළ මනරම් මොහොතක් ග්‍රහණය කර ගැනීමේ වරප්‍රසාදය මට හිමි විය.
අධි තාක්ෂණික මාධ්‍ය හරහා ගලා එන තොරතුරු ගැන වගේ වගක් නැති හුදකලා චරිතයක්, පෞරාණික ලෝහ පඩිපෙළවල ශක්තිමත් පියගැටපෙළ යට සැනසීමක් ලබා ගත්තේය. සාම්ප්‍රදායික කඩදාසි පුවත්පතක් අතේ තබාගෙන, බොහෝ වෙලාවක් ඇස් ඒ අතර යවමින් ඔහු ලිඛිත වචනයේ අධිෂ්ඨානශීලී භාරකරුවෙකු ලෙස පෙනී සිටියේය. එය අතථ්‍යත්වය විසින් පරිභෝජනය කරන ලද ලෝකයක ස්පර්ශ කළ හැකි දැනුමේ කල්පවත්නා බලය පිළිබඳ සාක්ෂියකි. උමතු වූ තොරතුරු ප්‍රවාහයෙන් රැකවරණයක් වැලඳ ගන්නාක් මෙන්, අතීත පරම්පරාවල ප්‍රඥාව හා විඥානය සමඟ ගැඹුරු සම්බන්ධයක් පිළිබිඹු කරමින් ඔහුගේ ශරීර භාෂාව මට බොහෝ දේ කීවේය.
ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය සමඟ කලාත්මක බව බද්ධ වූ නිහඬ පුස්තකාලය තුළ, සිත් ඇදගන්නාසුළු සංධ්වනියක් මතු විය. ප්‍රවීණ කලාකරුවෙකුගේ පළපුරුදු බුරුසු පහරවල් මෙන් පැරණි මාදිලියේ අත්වැට මගේ දර්ශනපතය හරහා කවාකාරව ගලා ගොස් ඔහු වටා එතුනේය. එම දර්ශනය පුස්තකාලයේ අභ්‍යන්තරයේ කලාත්මක ආකර්ෂණය සංකේතවත් කළ අතර, මානව උත්සාහයේ සහ ඓතිහාසික ගැඹුරේ සුසංයෝගී වියනක් ගොතන ලදී. එම වියමන මගේ රූප රාමුව තරණය කර මේ මිනිසා කරා කලා ගියේ සරල කාලයන් සහ ගැඹුරු සාරධර්ම ගැන මුමුනන බව පෙනුණු වැලඳ ගැනීමෙනි.
ස්වභාවික ආලෝකයේ වාදනය, මගේ කැමරාවේ තාක්ෂණික සැකසුම් පරිපූරණය කිරීම සඳහා විශිෂ්ට ලෙස භාවිතා කර, මෘදු, අලංකාර වර්ණවලින් රාමුව පින්තාරු කළේය. මිනිසා සහ ඔහුගේ වටපිටාව මෘදු බැබළීමකින් ආලෝකමත් කරමින්, එය ඔහුට සදාකාලික ප්‍රඥාවේ සහ නිහඬ අලංකාරයේ ප්‍රභාවක් ලබා දුන්නේය. සෙවනැලි සහ ආලෝකයේ නර්තනය සම්ප්‍රදාය සහ නූතනත්වය අතර ඇති දැඩි වෙනස තවදුරටත් අවධාරණය කළ අතර, තාක්ෂණික දියුණුව ඉක්මවා යන අස්පෘශ්‍ය සාරය ගැන මෙනෙහි කිරීමට අපව පොළඹවයි.
මෙම ඡායාරූප සංධ්වනිය හරහා මම උත්සාහ කළේ කාලය ඉක්මවා යන මොහොතක් ආරක්ෂා කර ගැනීමට සහ විරාමයක් තබා ආවර්ජනය කිරීමට නරඹන්නාට ආරාධනා කරන මොහොතකි. රූපයේ දකුණුපස ඇති සුදු පැහැති පඩි ජීවිතයේ පරිවර්තනය හඟවන නමුත් එය මගේ කතා නායකයාගේ රූපය හා සම්බන්ධ වී නැත. ලිඛිත වචනය කෙරෙහි මිනිසාගේ නොසැලෙන භක්තිය සහ ඔහු වටා ඇති ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය සමඟ සාමකාමී සහජීවනය සරල බවේ සුන්දරත්වය සහ අතීතයේ පාරිශුද්ධත්වය සමරයි. වේගවත් තොරතුරු ප්‍රවාහයෙන් ආධිපත්‍යය දරන යුගයක, මෙම රූපය අපට නිශ්චල බව වැළඳ ගැනීමේ සහජ වටිනාකම සහ ඩිජිටල් ක්ෂේත්‍රයෙන් ඔබ්බට ඇති මානව සම්බන්ධතාවල පොහොසත්කම අපට මතක් කර දෙයි.
“කියවීම සහ සරල බවේ සාරය” එය නරඹන සැමට දැනුමේ නිහඬ පූජනීය ස්ථාන, කලාත්මක උරුමයේ ආකර්ෂණය සහ අධි තාක්ෂණික මාධ්‍යවල ගංවතුරෙන් ඔබ්බට ගිය ජීවිතයක් ගත කිරීමේ ගැඹුරු වැදගත්කම නැවත සොයා ගැනීමට ආරාධනා කරයි. සදාකාලිකත්වය සඳහා ග්‍රහණය කරගත් මෙම තාවකාලික මොහොතේදී, තාක්‍ෂණයේ උමතු වේගය අප සියල්ලන්ම අභිබවා යාමට පෙර ජීවිතයේ සුන්දරත්වය වැළඳ ගැනීමට අපට සැනසීමක්, ආශ්වාදයක් සහ ආරාධනයක් ලැබේ.
සටහන සහ ඡායාරූපය –
අනුරුද්ධ ලොකුහපුආරච්චි
